Όλοι ξέρουμε ότι οι … τσακωμοί είναι κακοί, σωστά; Με εξαίρεση την περίπτωση που μαχόμαστε για ένα έπαθλο, έχουμε διδαχθεί να αποφεύγουμε τη σύγκρουση. Ιδίως οι γυναίκες, εκπαιδεύονται ώστε να διορθώνουν τα πράγματα συναισθηματικά. Να τα συζητούν. Να τα αντιμετωπίζουν με αγκαλιές. Να ακούν. Οι άνδρες, από την άλλη πλευρά, διδάσκονται συνήθως να αποφεύγουν τη σύγκρουση. Εκτός αν δεν μπορούν οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να το φιλοσοφούν και να προχωράνε παρακάτω. Ό,τι κι αν είναι … ‘είτε διόρθωσέ το, ή άστο να περάσει.’ Ή … ίσως … ‘καταχώνιασέ το βαθιά στην ψυχή, ώστε να μην αποτελεί πρόβλημα. Και μετά προχώρα παρακάτω.’
Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς των δύο φύλων, σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά διαζυγίων στην κοινωνία μας, η σύγκρουση θεωρείται ένα κακό πράγμα στο γάμο. Κακό για όλους, ακόμα και ζευγάρια του ίδιου φύλου, και ιδιαίτερα για τα παιδιά που τυχαίνει να είναι εκεί όταν αυτό συμβεί. Μερικές φορές είναι απαραίτητο, αλλά γενικά είναι κακό. Το ερώτημα όμως, είναι το εξής: όταν μιλάμε για τη σχέση μας μέσα στον γάμο, είναι πάντα κακή η σύγκρουση;
Η απάντηση, όπως ήταν αναμενόμενο, είναι … όχι. Εξαρτάται από το είδος του καβγά, τη χρονική στιγμή που θα συμβεί, τους ανθρώπους που εμπλέκονται και το ποιος θα επικρατήσει. Σίγουρα το να σκεφτόμαστε αν θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε δεν είναι εποικοδομητικό μέσα στον γάμο μας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι το σκεφτόμαστε. Ποιος κέρδισε; Ποιος έχασε; Γιατί οι κάλτσες δεν είναι στο καλάθι με τα άπλυτα; Πώς στο καλό μπορώ να την καταφέρω να μην φορτώνει το πλυντήριο πιάτων; Και … μήπως αυτό είναι ένας λόγος να χωρίσουμε;
Το πιο εκπληκτικό ίσως, είναι ότι ο καβγάς είναι καλός. Ή, τουλάχιστον, μπορεί να γίνει. Οι ερευνητές έχουν από καιρό προσπαθήσει να καταλάβουν πως θα σταματήσουν τους καβγάδες, πως θα τους ελαχιστοποιήσουν, ή πως θα μεσολαβήσουν. Ή, αντιστρόφως, πως να προβλέπουν ποιοι θα τσακώνονται, ώστε να τους αποτρέψουν από το να παντρευτούν. Όμως, η αλήθεια είναι ότι η σύγκρουση θα συμβεί. Συχνά. Μερικές φορές ήσυχα. Άλλες φορές πολύ έντονα, και πολύ βίαια, και τότε είναι που τρίτοι άνθρωποι πρέπει να παρέμβουν. Οπότε, πότε είναι καλοί (χρήσιμοι) οι καβγάδες; Και πότε είναι τόσο άσχημοι που κάποιος πρέπει να παρέμβει;
Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Αλλά μπορούμε να προσφέρουμε μερικές ιδέες που βασίζονται στην έρευνα και την εμπειρία που έχουμε ως τώρα.
- Κατ’ αρχάς, μην αποφεύγετε τη σύγκρουση με κάθε κόστος. Αν το κάνετε αυτό, τότε το άλλο πρόσωπο ίσως δεν καταλάβει ότι κάτι είναι λάθος. Τότε θα συνηθίσει τα πράγματα έτσι όπως είναι. Τότε … τελικά, όταν δεν μπορείτε να αντέξετε πια, και αποφασίσετε να τον/την χωρίσετε … θα θολώσει. Οπότε, θέστε καλύτερα το θέμα στο τραπέζι. Αν εκνευρίζεστε όταν ο σύντροφός σας αφήνει σηκωμένο το καπάκι της τουαλέτας, τότε πείτε το! Αναφέρετέ το. Στη συνέχεια, ζητήστε του ευγενικά να το κατεβάζει. Και αν αυτό δεν λειτουργήσει, τότε αφήστε αστεία σημειώματα στην τουαλέτα. Αν δεν μάθει ότι σας εκνευρίζει, θα συνεχίσει να το κάνει. Ενημερώστε τον..
- Δεύτερον, μην γκρινιάζετε. Σίγουρα μερικές φορές δεν μπορείτε να το ελέγξετε. Όμως, η πραγματικότητα με τη γκρίνια είναι ότι δεν λειτουργεί … μακροπρόθεσμα … γιατί το άλλο πρόσωπο σταματάει να ακούει. Αυτό ονομάζεται “κύκλος γκρίνιας -απόσυρσης» ή το «μοτίβο πίεσης – αποστασιοποίησης”. Βασικά, αν επαναφέρετε συνεχώς κάτι όλη την ώρα, τότε αυτό καταλήγει να γίνεται “θόρυβος” για το άλλο πρόσωπο, που εγκλιματίζεται σε αυτόν. Ή, καταλήγει τόσο ενοχλημένος που απλά φεύγει από το δωμάτιο. Αυτό δεν είναι παραγωγικό, και είναι ένας πραγματικά κακός τρόπος για την επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος. Βρείτε έναν τρόπο για να επικοινωνήσετε τις επιθυμίες σας, χωρίς να τις συζητάτε όλη την ώρα. Η επίλυση του ζητήματος είναι ο στόχος. Και, αν μπορείτε να φτάσετε σε κάποιο είδος συμβιβασμού, αυτό είναι το καλύτερο σενάριο.
- Τέλος, και αυτό είναι το πολύ σημαντικό, προσπαθήστε να επιλύσετε το αίτιο της σύγκρουσης. Μιλήστε ανοιχτά. Κανονίστε μια συνάντηση για να συζητήσετε. Πηγαίνετε σε έναν σύμβουλο γάμου και ζητήστε βοήθειά για να μάθετε να συζητάτε. Μην καταφεύγετε σε φωνές και κραυγές, που καταλήγουν σε χειρότερη κατάσταση από την αρχική. Αυτό είναι φυσικά δύσκολο. Πιθανόν, το να ζητήσετε βοήθεια είναι σαν να παραδέχεστε την ήττα. Αλλά αξίζει τον κόπο! Το αξίζετε. Και αν δεν πετύχει με την πρώτη, προσπαθήστε ξανά. Δοκιμάστε έναν άλλο τρόπο (όπως να γράφετε μεταξύ σας γράμματα). Δοκιμάστε έναν άλλο σύμβουλο γάμου (επειδή δεν είναι όλοι οι σύμβουλοι κατάλληλοι για να σας βοηθήσουν). Κτλ.
Παραπομπές
Psychology Today
Leave a Comment