Ανάγνωση σε 3′
Είναι πολύ πιθανόν, εάν είστε μεσαίο παιδί, να σας έχουν κατηγορήσει ότι έχετε το “σύνδρομο του μεσαίου παιδιού” και κατά συνέπεια δύσκολο χαρακτήρα.
Τα “παιδιά σάντουιτς” όπως συνηθίζουμε να τα λέμε, έχουν τη φήμη ότι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι μοναχικά και δεν συγχωρούν εύκολα γιατί νιώθουν παραμελημένα, ανάμεσα στο πρώτο (που θα είναι πάντα το πρωτότοκο παιδί!) και στο τελευταίο που συνήθως είναι το μικρό και χαϊδεμένο παιδί.
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει καμία επιστημονική μελέτη που να επιβεβαιώνει ή να εξηγεί αυτή τη θεωρία. Αντίθετα, οι ψυχολόγοι θεωρούν πως πολλά από τα χαρακτηριστικά που “χρεώνουμε” στα μεσαία παιδιά, είναι αποτέλεσμα αυτής της φήμης που τα ακολουθεί. Υπάρχει μια φυσική τάση στο να σκεφτόμαστε ότι επειδή τα παιδιά γεννήθηκαν “στη μέση”, δεν θα καταφέρουν να ξεχωρίσουν.
Βέβαια, αυτή η θεωρία βασίζεται στην άποψη ότι η έλλειψη μεγάλης προσοχής είναι απαραίτητα και κάτι κακό. Ξεχνάμε όμως ότι σε πολλούς ανθρώπους δεν αρέσει να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής και όταν τους δώσεις χώρο και τους αφήσεις μόνους και ήσυχους, θριαμβεύουν!
Η Catherine Salmons, καθηγήτρια ψυχολογίας και συγγραφέας του βιβλίου Οι μυστικές δυνάμεις των μεσαίων παιδιών που μελετά εδώ και δύο δεκαετίες τα μεσαία παιδιά, προσπάθησε σε μια συνέντευξη στο Business Insider να διαχωρίσει τους μύθους από τις αλήθειες.
Ας δούμε που κατέληξε:
Τα μεσαία παιδιά τείνουν να είναι λιγότερο κατευθυνόμενα από τους γονείς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αδιαφορούν για τους ανθρώπους που αγαπάνε
Σε μια έρευνα του 1998, η Salmon με τους συνεργάτες της, συζήτησαν με περισσότερα από 400 παιδιά και τους έθεσαν ερωτήματα σχετικά με την οικογενειακή τους κατάσταση. Μία από τις ερωτήσεις ζητούσε από τα παιδιά να αναφέρουν, σε περίπτωση προβλήματος εάν θα αναζητούσαν βοήθεια από τους γονείς ή τα αδέρφια τους. Ενώ τα πρώτα και τελευταία παιδιά αναφέρθηκαν στους γονείς τους (μητέρα ή πατέρα ή και τους δυο), τα μεσαία παιδιά κατά κύριο λόγο επέλεξαν να απευθυνθούν στα αδέρφια τους.
Ο λόγος είναι ότι τα μεσαία παιδιά έχουν περάσει λιγότερο χρόνο μόνα τους με τους γονείς τους και έχουν μάθει να τους αγαπούν «από απόσταση». Δεν τους είχαν ποτέ αποκλειστικά, όπως τα πρωτότοκα και δεν πρόλαβαν να ευχαριστηθούν για αρκετό καιρό την ξεχωριστή προσοχή που δέχονται τα τελευταία παιδιά. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν τους αγαπούν ή ότι τους κρατούν κακία. Καμία μελέτη δεν κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα.
Τα μεσαία παιδιά γίνονται καλύτεροι φίλοι και σύντροφοι
Τα μεσαία παιδιά είναι πιθανό να αντιμετωπίζουν τους φίλους τους σαν οικογένεια τους και να τους αγαπούν περισσότερο από τα πρωτότοκα ή τα τελευταία παιδιά. Η Salmon, αναφέρει πως έχουν πολύ αναπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες και εκτιμούν την αξία της φιλίας, γι’ αυτό προσπαθούν πολύ για τις σχέσεις τους και μπορεί να γίνουν σπουδαίοι φίλοι.
Αντίστοιχα, τα μεσαία παιδιά μπορούν να γίνουν εξαιρετικοί και πιστοί σύντροφοι, καθώς μπορούν να τα πηγαίνουν καλά με πολλούς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Η Salmon τα παρομοιάζει με την ομάδα αίματος μηδέν ρέζους γιατί ταιριάζουν με όλους. Όταν βάλεις 2 πρωτότοκα και 2 τελευταία στην σειρά παιδιά μαζί, είναι πιθανό να μην τα πάνε καλά, καθώς έχουν πολλές ομοιότητες. Ενώ τα μεσαία παιδιά έχουν την τάση να διαπραγματεύονται και την καλή διάθεση να πηγαίνουν με τα «νερά» των άλλων.
Επίσης, τα μεσαία παιδιά είναι σχεδόν απίθανο να προδώσουν τους συντρόφους τους και ο λόγος είναι ότι εκτιμούν και αναγνωρίζουν τη σπουδαιότητα των σχέσεων που δεν είναι εξ αίματος.
Τα μεσαία παιδιά είναι πιο ανοιχτόμυαλα αλλά μπορούν να είναι πιο επιρρεπή στα λάθη
Η Salmon, αναφέρει ότι τα μεσαία παιδιά παρασύρονται πιο εύκολα από τους συμμαθητές και τους φίλους τους, χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Για παράδειγμα, υπάρχουν στοιχεία ότι το ποσοστό των μεσαίων παιδιών που είναι πρόθυμα να δοκιμάσουν ναρκωτικά, είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το ποσοστό των πρωτότοκων ή μικρών παιδιών.
Η έρευνα επίσης αναφέρει ότι τα μεσαία παιδιά είναι περισσότερο ανοιχτόμυαλα και πρόθυμα να δοκιμάσουν νέα πράγματα, σε σύγκριση με τα αδέρφια τους. Η Salmon, θεωρεί πως αυτό γίνεται επειδή πιέζονται από τις καταστάσεις να γίνουν πιο ανεξάρτητα και αυτό τους δίνει την “ευκαιρία” να πειραματιστούν και να ακολουθήσουν ξεχωριστούς δρόμους.
Το να δέχεσαι λιγότερη προσοχή από τους γονείς δεν σημαίνει ότι γίνεσαι μνησίκακος αντίθετα μπορεί να σου δώσει συναισθηματική ισορροπία
Η Salmon αναφέρει πως δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη ότι τα μεσαία παιδιά νιώθουν κακία απέναντι στους γονείς τους επειδή δεν απόλαυσαν την απόλυτη προσοχή τους. Αντιθέτως, είναι πολύ πιθανό να νιώθουν πιο δεμένα με τα αδέρφια τους και να εμφανίζουν συναισθηματική ωριμότητα και ισορροπία.
Όσο μεγαλώνουν τα μεσαία παιδιά, συνειδητοποιούν ότι τελικά το γεγονός ότι τους δόθηκε περισσότερος χώρος να δράσουν, τα βοήθησε να γίνουν πιο ανεξάρτητα και πιο ικανά. Μετέτρεψαν αυτό που εμείς θεωρούσαμε μειονέκτημα, δηλαδή το να μην απολαμβάνεις την απόλυτη προσοχή και επίβλεψη των γονιών σου, σε μεγάλο πλεονέκτημα. Κέρδισαν, μέσα από τα γεγονότα της οικογενειακής τους καθημερινότητας, την ικανότητα της αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης, η οποία είναι εξαιρετικά χρήσιμη σε όλους τους τομείς της ζωής. Έμαθαν να παλεύουν για να καταφέρνουν όσα επιθυμούν και να επιμένουν για όσα αγαπούν.
Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε, η πλειοψηφία των μεσαίων παιδιών έχουν καλούς και πιστούς φίλους, ευτυχισμένους γάμους και επαγγελματικές επιτυχίες. Μπορεί να μην γίνονται οι «λαμπεροί» Διευθυντές, που ονειρεύονται τα πρωτότοκα παιδιά, γίνονται όμως οι καλοί και αποτελεσματικοί συνάδελφοι που μπορείς να εμπιστευτείς.
