Όλοι όσοι είμαστε σε μακροχρόνιες σχέσεις, το ξέρουμε. Δεν υπάρχει σχέση χωρίς τριβή. Οι τσακωμοί υπάρχουν πάντα και αυτό είναι αναπόφευκτο. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, η τριβή ανάμεσα στο ζευγάρι έχει και την καλή της πλευρά.
Όταν όμως είμαστε γονείς, θα πρέπει να σκεφτούμε και το καλό των παιδιών μας. Δεν είμαστε μόνοι. Ας δούμε λοιπόν τί συμβαίνει στα παιδιά όταν τσακωνόμαστε με τον σύντροφό μας.
Κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν τί συμβαίνει από την ηλικία των 6 μηνών!
Οι κύριες μορφές συμπεριφοράς που επηρεάζουν τα παιδιά μας είναι:
- Λεκτική επιθετικότητα, όπως το αποκαλούμε τον άλλον με ονόματα, ύβρεις και απειλές ότι θα τον χωρίσουμε.
- Σωματική επιθετικότητα, όπως τα χτυπήματα και τα σπρωξίματα
- Ήσυχες τακτικές όπως η αποφυγή, το να βγούμε από το δωμάτιο, τα ‘μούτρα,’ ή η απόσυρση από τον καυγά γενικότερα
- Ο συμβιβασμός-δίνοντας την εντύπωση ότι το πρόβλημα έχει λυθεί, αλλά χωρίς να έχει πραγματικά λυθεί
- Έχει αποδειχθεί σε δεκάδες έρευνες ότι παιδιά που μεγάλωσαν σε περιβάλλον με έντονες συγκρούσεις μεταξύ των γονέων, επηρεάζονται στη σωματική και ψυχική υγεία τους σε όλη τη μετέπειτα ζωή τους. Κάποια παιδιά μπορεί να γίνουν αποξενωμένα, αγχώδη, και να χάσουν την ελπίδα τους. Άλλα μπορεί να αντιδρούν προς τα έξω με θυμό, να γίνουν επιθετικά και να αναπτύξουν προβλήματα συμπεριφοράς στο σπίτι και στο σχολείο.
- Παιδιά που μεγάλωσαν σε περιβάλλοντα με έντονη τριβή, αργότερα στη ζωή είχαν περισσότερα προβλήματα υγείας, συναισθηματικά προβλήματα, και κοινωνικά προβλήματα σε σχέση με τις ομάδες ελέγχου. Ως ενήλικες, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιαγγειακά προβλήματα και προβλήματα με το ανοσοποιητικό τους σύστημα, κατάθλιψη και συναισθηματική ευαισθησία, να αναπτύξουν εξάρτηση από ουσίες και να νιώθουν μοναξιά.
Το να αποφεύγουμε την τριβή δεν είναι λύση:
- Όταν προσπαθούμε να αποφύγουμε τη σύγκρουση, τα παιδιά το καταλαβαίνουν και δεν αντιδρούν καλά σε αυτό. Έρευνες έχουν δείξει ότι η αποφυγή μπορεί να είναι χειρότερη ακόμα και από την ανοιχτή σύγκρουση. Τα παιδιά καταλαβαίνουν την επιθετικότητα. Τους λέει τι συμβαίνει και μπορούν να το χειριστούν. Αλλά όταν οι γονείς αποσύρονται από το δωμάτιο, και στη συνέχεια γίνονται συναισθηματικά μη διαθέσιμοι, τα παιδιά δεν ξέρουν τι συμβαίνει, και αυτό τα ανησυχεί περισσότερο.
- Αν μετά από έναν καυγά προσπαθήσουμε να παραπλανήσουμε τα παιδιά ότι το πρόβλημα λύθηκε ενώ δεν έχει λυθεί πραγματικά, δεν θα τα καταφέρουμε. Το καταλαβαίνουν αμέσως.
Πώς να μετατρέψουμε την τριβή σε όφελος για όλη την οικογένεια
Ορισμένοι τύποι συγκρούσεων δεν διαταράσσουν τα παιδιά, και τα παιδιά μπορούν πραγματικά να επωφεληθούν από αυτό. Όταν οι γονείς έχουν ήπιες έως μέτριες συγκρούσεις που περιλαμβάνουν υποστήριξη, συμβιβασμό και θετικά συναισθήματα, τα παιδιά αναπτύσσουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες και χτίζουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, απολαμβάνουν αυξημένη συναισθηματική ασφάλεια και αναπτύσσουν καλύτερες σχέσεις με τους γονείς, τα πάνε καλύτερα στο σχολείο και έχουν λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα.
Αυτό προϋποθέτει ότι όποιο και αν ήταν το πρόβλημα που προκάλεσε τη σύγκρουση στους γονείς τους, τα παιδιά το έχουν παρακολουθήσει ενεργά και το έχουν δει να λύνεται στο τέλος. Μάλιστα, όταν συμβαίνει αυτό, αμέσως μετά είναι πιο χαρούμενα απ’ό,τι ήταν πριν τον καυγά. Έτσι, είναι πιθανότερο να γίνουν καλύτεροι σύντροφοι για τον δικό τους μελλοντικό σύντροφο και χρήσιμα μέλη της οικογένειάς τους και της κοινωνίας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Παραπομπές
Divecha, Diana, Ph.D., Berkeley.edu. Web.
Leave a Comment